Bia Hoi! (woordgrapje, zoek maar eens op)

Al tweeenhalve week in Vietnam, veel gezien en gedaan, maar nog steeds aan de noordkant van Vietnam. Het was wel even wennen hier in Vietnam, zoveel mensen, ongelofelijke hitte en veel afzetterij, maar ook erg mooi!

De eerste paar dagen zijn we in Hanoi gebleven en hebben we Hanne ontmoet. Eerst maar eens flink bijgekletst onder het genot van 'een' biertje en vervolgens uitgezocht hoe we het beste onze motortour door Noord-Vietnam konden gaan maken. We hebben voor 7 dagen een motor gehuurd en zijn in Hanoi gestart. Drukte! Maar zolang je met de stroom meegaat is het prima te doen. Je hebt hier dan ook geen rijbewijs nodig om een motor te rijden (er wordt nooit naar gevraagd), want je rijd altijd in een school (zoals vissen). Via de westkant naar Sapa gereden, door vele mooie rijstvelden / gebieden en bergen. Het motorrijden was supermooi tussen grootse bergen door en over de mooiste bochtige wegen. Onze favoriete bezigheid was om bovenaan de berg onze motor uit te zetten en geruisloos naar beneden te zoeven. We hadden gehoopt elke avond bij mensen thuis te slapen, maar uiteindelijk was dat 'maar' 2 keer, wel twee bijzondere keren. Er werd goed voor ons gezorgd, zowel qua slapen, als qua eten. We hebben onze buikjes goed rondgegeten met de lokale specialiteiten. Wat ons opviel, is dat Vietnam heel mooi is, zolang ze authentiek blijven. Zodra er maar een beetje geld in beeld is, gaan ze lelijke, betonnen gebouwen maken. Ze lijken op garages waar je zo in kunt rijden; een grote ruimte afgesloten door een glazen wand aan de voorkant. Soms is het een winkel of restaurantje, maar vaak is het gewoon de huiskamer met een tafel en stoelen uitkijkend op een hele dikke tv. Verder een trap naar boven of een gang naar achter. Oftewel geen sfeer of gezelligheid. Bij de Nederlanders kan je dat tenminste nog zien als je door de grote open ramen naar binnen kijkt. De straten worden er ook niet mooier van, want er is geen beplanting. De dorpjes waar we met de motor doorheen kwamen waren mooi en gemoedelijk, terwijl de stadjes (waar we vaak toch noodgedwongen moesten blijven) lelijk en onvriendelijk waren, ook de mensen. Gelukkig hebben we onze trip mogen afsluiten bij een vrouw die ons naast een slaapplek en eten een herbal bath aanbood (niet gratis, maar wel schappelijk!). Het was heerlijk ontspannend.
Wat we onderweg veel gezien hebben: mango's, bananen, kokosnoten, kindjes die de buffels in de gaten houden, rijstvelden!, lelijke stadjes en mooie natuur.

Om weer terug te komen in Hanoi hebben we de nachttrein genomen vanaf Lao Cai, een stadje dat tegen de grens ligt van China, Hanne heeft dus ook China mogen bewonderen... Het was gedoe om de motoren erop te krijgen, dwz het ging best soepel, maar de brandstof moest eruit en dat wisten wij niet. We hadden de tanks namelijk net volgegooid. Wij boos, mensen boos, alleen maar omdat we elkaar niet begrepen en hierdoor gefrustreerd waren. Natuurlijk kwam het allemaal goed, we waren alleen onze bezine kwijt. Er kunnen ergere dingen gebeuren. Terug in Hanoi zijn we gelijk doorgegaan naar Bai Tu Long Bay, de baai boven het beroemde Halong Bay en minstens zo mooi. Wij wilden hier naar toe om te voorkomen dat we ontzettend afgezet zouden worden (Vietnamezen denken dat bij elke toeristische plek te kunnen doen en daar hadden wij niet zoveel zin in). We zijn op eigen houtje / lokale bus er naar toe gereisd en dat ging prima. De eerste avond hebben we tussen de karstbergen gedobberd in veel te warm zeewater voor onze maatstaven, maar het was wel de eerste keer zee voor ons. Het was magisch, want we werden verlicht door de maan. De volgende ochtend gingen we verder met de boot naar een eiland in deze baai. Een mooie boottrip en een zoektocht naar een geschikte slaapplek leidden ons naar een ontzettend mooi hotelletje direct aan het strand. Op het moment dat wij daar aankwamen waren we de enigen. Oftewel we hadden een hotel, zee en strand voor onszelf. Het was erg mooi en hebben er flink gebruik van gemaakt. De eigenaar vond het maar wat mooi dat er buitenlandse toeristen waren en de Vietnamese toeristen de volgende dag ook, er werd ons vanalles aangeboden, van wodka Hanoi tot Heineken tot wiet.
Met een andere boot gingen we naar Halong Bay. Hadden we toch een (lokale) boottrip door het wereldberoemde, ontzettend mooie gebied waar (karst)bergen zo uit het water tevoorschijn komen (lijkt op de set van de Pirates of the Caribbean), maar dan langs een paar gewone dorpjes waar mensen leven en niet langs de grote resorts die zich hier hebben gevestigd.
In Halong City hebben we afscheid genomen van Hanne na twee bijzondere weken en gingen we door naar Ninh Binh. Even een pauze ingelast. Naar Tam Coc gegaan, op een klein bootje door het zoetwater Halong Bay van Vietnam. Ook hier was het karstikke mooi! Deze bijzondere bergen vervelen niet gauw. Verder veel geslapen, weer wat bijgewerkt met dagboeken, lezen en treintickets geboekt naar Hue. Daar gaan we vanavond naar toe met de nachttrein. Het is de voormalige Franse hoofdstad van Vietnam, vergelijkbaar wat dat betreft met Luang Prabang. Ben benieuwd of ze daar ook weer de fijne Franse invloeden hebben van stokbrood en cakejes...

Het gaat nog steeds goed met ons (ook qua gezondheid), ook al beginnen we thuis toch wel een beetje te missen zo nu en dan. Maar we gaan over anderhalve maand alweer richting huis, dus het gaat snel genoeg. En we willen nog heel veel! Morgen eerst een weerzien van vrienden uit Rusland, twee gekke Engelsen die Henk zn humor kunnen waarderen!

Jullie zullen nu ook langzaamaan beginnen met de vakanties!? Veel plezier op alle mooie plekken waar jullie naar toe gaan of gewoon lekker thuis natuurlijk.

Lieve groeten van Henk en Malou.