Hoi!

We zijn in Vietnam! De tijd vliegt, na drieenhalve week zijn we nog helemaal niet zat van Laos. Ik kan het blijven herhalen, wat een mooi land, maar het is tijd om verder te gaan. Heel misschien gaan we later na het zuiden van Vietnam terug Laos in, maar dat zullen we dan zien. Nu eerst Vietnam en de hitte vliegt ons ook hier om de oren. We wennen er een klein beetje aan; rustig aan, vooral 's ochtends en aan het einde van de middag / avond actief zijn of overdag de juiste plekken opzoeken.

De laatste dag in Luang Prabang hebben we Fabienne uitgezwaaid en zijn we naar de Elephant Village gegaan; een erg toeristische attractie, maar nog bijzonderder dan we verwacht hadden. We zouden een dag doorbrengen als 'Mahout'. Dat houdt in dat we geleerd hebben om zonder trapje of iets dergelijks op een olifant te klimmen en vervolgens erop te rijden: machtig! Wat een gigantische beesten en wat een machtig gevoel als je erop zit en hij ook nog naar je luistert! We hebben verschillende rondjes gemaakt en het toppunt was het badderen en wassen van en met de olifanten. Samen het water in en dan schrobben en spelen met de olifanten. Machtig is echt het woord. Ter afsluiting van de dag zaten we heel decadent in een zwembad met uitzicht op de bergen en de rivier, flink nagenieten en afkicken.
De volgende dag zijn we met de bus naar Vang Vieng gegaan, het heuse backpackersoord in Laos. In een tube langs verschillende bars en daar een biertje drinken. De meeste mensen skippen het tuben en gaan alleen drinken. De omgeving is echter heel mooi en we hebben de verjaardag gevierd van Joe, een Manx (inwoner van Isle of Man) die we daar ontmoetten. Het was een mooie en goede verjaardag! Verder hebben we in Vang Vieng een waterval en verschillende grotten bezocht. Heel indrukwekkend! Eentje kon je van buitenaf in zwemmen.
Noord-Laos bestaat eigenlijk alleen uit (karst)bergen, jungle en rijstvelden. Er is praktisch geen vlak stuk te bekennen. Het maakt het land ook iets minder makkelijk te bereizen. Alles moet namelijk met de bus (of motor), die continue langs de berghelling gaat, veel bochten maakt en dus niet harder kan dan 30 tot 40 km/u. Weer zaten we bij locals in de bus die nogal wagenziek waren... Aangekomen in Ponsavan, leek het uitgestorven, het is hier duidelijk laagseizoen wat als voordeel heeft dat we vaak korting krijgen op accomodatie en uitstapjes. Met de motor zijn we naar de Plain of Jars gegaan. Schitterende tocht door de rijstvelden (voor het eerst dat we rijstterrassen zagen ipv dat de rijst gewoon 'droog' op de helling werd verbouwd). De Plain of Jars is een bizar fenomeen; vele velden met stenen potten van 1 tot 6 ton zwaar. Grote potten dus, die waarschijnlijk 2000 jaar oud zijn en niemand weet waarvoor ze oorspronkelijk gemaakt en gebruikt zijn. Misschien als urnen (wel erg groot) of voor de LaoLao (whiskey-opslag). Niemand weet er iets van en ze liggen er gewoon. Er zijn ongeveer 100 velden in de omgeving waar gemiddeld 100 potten liggen. Er zijn nu maar 3 velden te bezichtigen, de andere zijn te gevaarlijk. Laos is tijdens de Vietnamoorlog zwaarder gebombardeerd dan Vietnam zelf en in dit gebied, als ook in het zuiden van Laos, liggen nog steeds vele UXO's (Unexploded Ordnance), die nog steeds elk jaar levens eisen.
Van dit stukje geschiedenis gingen we naar ViengXai, dichtbij de grens met Vietnam. De bus ging midden op een helling stuk en na 2 uur wachten kwam er een Lao-tuktuk die maar 20km/u ging. Het was een vermoeidende reis, aangezien we 5 uur later aankwamen dan de bedoeling was, maar we zagen wel vele vuurvliegen, heel bijzonder! In ViengXai woonden tijdens de hevige bombardementen van 1964 tot 1973 alle belangrijke Lao-mensen, maar ook de lokale bevolking voor 9 jaar in grotten. Ook weer zeer indrukwekkend.

En nu zijn we in Vietnam en kan een nieuw avontuur beginnen. Het is nu al aanpassen. Laos is zo rustig in alle opzichten: natuur, verkeer, (het aantal) mensen, dat is hier (weliswaar in Hanoi) wel anders... 6,5 miljoen in de gemeente Hanoi, net zo veel als er totaal in Laos wonen.
We concluderen dat we toch wel een heel mooie reis maken. Zowel het treinreizen, zoals eerder gezegd vinden we heel goede en relaxte manier van reizen (en dat kan weer hier in Vietnam!), als de geschiedenis. Overal komen we dezelfde soort verhalen tegen, alle landen waar we tot nu toe doorheen zijn gereisd waren vroeger in grote mate communistisch en nu nog steeds in kleinere mate. Mongolie en China zijn 'in ancient times' grootmachten geweest (Cambodja overigens ook, maar daar zijn we nog niet geweest). Laos en Vietnam zijn bezet geweest door Mongolie en China. Bijzonder om steeds een stukje meer van de geschiedenis letterlijk te volgen. Laos en Vietnam zijn beide kolonie geweest van Frankrijk en vervolgens heftig gebombardeerd door de Amerikanen.

En nu gaan we Hanne ontmoeten, zangmaatje van Malou en ex-Donitater. We zullen zien wat er gaat gebeuren, wellicht op naar Halong Bay en misschien naar Sapa, in het Noorden. We zullen ongetwijfeld een flink stuk geschiedenis van Vietnam zien en meemaken, maar bovenal weer treinen en naar de zee! We hebben hem nog niet gezien tijdens onze trip, dus kijken er heel erg naar uit!

Wanneer we weer terugkomen? Het zal ergens in augustus zijn. Malou heeft per 1 september weer verplichtingen, dus daarvoor komen we terug. Verder weten we nog niet hoever we komen en dus waar onze reis eindigt, misschien in Maleisie. Als het goed is kunnen we namelijk vanaf hier helemaal met de trein daar komen. Het lijkt een mooi plan dat we nog verder moeten uitzoeken. Bij jullie is de oranjegekte vast alweer voorbij, beetje slecht... We hebben de eerste twee wedstrijden kunnen zien en tijdens de laatste waren we onderweg naar Vietnam. Jammer genoeg, want het moet wel spannend geweest zijn...

Warmte voor jullie vanuit Hanoi!