Ruig, mooi, (on)eindig en verder?
Beijing hebben we gehaald en zijn daarmee aan het einde gekomen van onze Transsiberie-transmongolie-route. Het is erg mooi om het landschap, de culturen ende mensen zo te zien veranderen.
Maar eerst zal ik nog vertellen over het ontzettend mooie, ruige, ongerepte, nomadische Mongolie. Het was een verademing om de grens over te gaan met Rusland, gewoon omdat het in Mongolie allemaal anders en relaxter gaat. Mensen zijn er vrolijk en goedlachs, bovendien wordt er in Ulaan Batar veel en goed Engels gesproken en staat ook veel aangeduid in het Engels, daarbuiten is het onmiddellijk over. In totaal zijn we 8 dagen in Mongolie geweest, waarvan 7 dagen buiten de stad. Mooi!! Het is een heel uitgestrekt land, met veel 'afgestompte' bergen, hoge heuvels en veel kuddes dieren (geiten, schapen, koeien en yaks). We hadden samen met een ander Nederlands meisje, Sifra, een privetour met chauffeur en gelukkig voor ons had zijn vrouw vakantie en ging mee. In de zomer is ze betaalde gids, spreekt goed Engels en weet dus veel over Mongolie en de omgeving waar we waren. We sliepen bij Nomadenfamilies, aten wat de pot schaft (veel touristen vinden dit niet lekker, maar wij hebben het ons zeer goed laten smaken inclusief de 'suuthe the', groene thee, met gezoute melk, bizar, maar eenmaal gewend, erg lekker) en zagen een beetje hoe ze leefden van en met hun kuddes. Ergens onderweg hebben we gezien dat een kleine yak net was geboren, hij kon nog niet op zijn benen staan en dat de kudde samen met de moeder wegliepen. We hebben het kleine yakje op de poten gezet en geprobeerd hem met de kudde mee te laten lopen. Uiteraard ging dat nog niet zo soepel, dus zetten we hem in de auto en brachten hem naar de kudde. Het duurde even voordat de moeder doorhad dat haar kleintje was verplaatst, maar het kwam goed. Dat maak je toch niet elke dag mee...
Natuurlijk hebben we ook paardgereden, maar niet zo veel als we gehoopt hadden, maar het was wel erg leuk. De White Lake moest erg mooi zijn, maar toen we daar aan kwamen hebben nog een hike gemaakt, de rest van de tijd zaten we in een sneeuwstorm en waren we aangewezen op de Ger waar we in sliepen en de warmte die de drollen in de kachel ons gaven. Bomen hebben ze er namelijk niet heel erg veel, mest des te meer en het brand ook erg goed!
Het was een hele mooie periode om in Mongolie te zijn. We hebben zowel zomer gezien, groen landschap metzon en 20 graden, maar ook winter, sneeuwstorm, wit landschap (het blijft namelijk toch nog eerst liggen) en 's nachts -10 graden. Dan zijn de dikke slaapzakken, kolen op de kachel en een extra deken echt geen overbodige luxe. Blij dat we er niet waren met -30 's nachts...
Toen we onze reis vervolgenden van Ulaan Batar naar Beijing kwamen we met de trein door de Gobiwoestijn. Blij dat we daar niet met een trip naar toe zijn gegaan, want daar zagen we alleen maar zandstormen. Dat houdt in dat het buiten lijkt alsof het schemert, maar dan 3 uur lang en met alle ramen dicht, zand in onze coupe.
Het gaat goed met ons, zijn nog niet ziek geweest, hebben eigenlijk alleen nog maar lekker gegeten (zelfs met de tranen van eergisteravond, toen we perongeluk veel te scherp eten hadden besteld, dat krijg je als je de kaart niet kan lezen) en Henk heeft het gips alleen nog als sleutelhanger aan zijn backpack hangen. (Hij had een scheur in het bot net boven zijn enkel en moest 4 dagen voordat we op reis gingen nog loopgips laten zetten.) Maar het gaat dus goed, misschien kunnen we hier en daar wat meer rust gebruiken, tussen alle trips, tochten, wandelingen, sightseeing en reizen, maar ja, je bent maar een keer hier en je wilt zoveel...
Hebben jullie een mooie Koninginnedag gehad gister? Wij hebben het gevoel goed opgehaald door op een van de twee nationale feestdagen samen met de Chinezen naar de Great Wall te gaan, oftewel de Chinese muur. We wilden er toch heen... Te druk, maar ook erg leuk, blijkbaar zijn deze nationals vakantiedagen heel erg belangrijk en kan het niemand schelen hoe druk het is ergens is. Wij hadden er geen rekening meegehouden, dat hield in dat we ook nog een nieuw hostel moesten vinden. Je krijgt zo in ieder geval een goede indruk van hoeveel Chinezen er zijn. Grappig dat we erg opvielen als (buitenlandse) touristen en mensen met ons op de foto wilden. Zeker met Sifra, blonde Nederlandse meid.
We wilden de dag besluiten met andere Nederlanders die we in de trein hadden ontmoet in een Nederlandse bar, maar die bleek uiteindelijk gesloten... op Koninginnedag... Dus hebben we zelf maar bier gehaald voor 40eurocent per 0,6liter en hebben we op de courtyard van ons hostel een heel klein feestje gehad.
Er is teveel te vertellen en dit is nog niet de helft, maar het moet voor jullie ook behapbaar blijven, dus besluit ik eerst maar mijn verhaal. Wat we nu gaan doen? Deze week naar Xi'an, oa naar het Terracotta leger, die wil Malou erg graag zien na de tentoonstelling een paar jaar geleden in Assen en vervolgens zijn we nu aan het kijken of we naar Tibet kunnen. Jullie horen het!
Veel plezier met alles waar jullie mee bezig zijn en geniet voor ons van alle (biertjes in het Stadspark op alle) Nederlandse nationale (al dan niet vrije) dagen. We missen het en jullie een beetje, maar maken er hier zelf ook iets moois van! Toktoi! (proost op zn Mongools)
Liefs van Malou en Henk.
Rusland, de Russen en hun bijzondere gewoontes?
Een goede start is het halve werk!
Dobre djen (vrij geschreven, want ze gebruiken hier natuurlijk andere letters),
We zijn onderweg! Het liften ging goed, erg leuke en verschillende mensen die allemaal hun eigen verhaal hadden. Van een dikke Audi tot oude peugots, we hebben ze allemaal gehad. Leuk dat ze allemaal, op1 na,werkten of hadden gewerkt als timmerman.... We hadden gelijk al bij de grens met Duitsland paspoortcontrole en de vraag of we drugs of wapens bij ons hadden. We dachten dat het een grap was, maar de Polizei bleef erg serieus kijken, dus toch maar de paspoorten afgegeven.Vervolgens werden ze flink gecontroleerd, door te bellen met verschillende instanties. Lekker begin.... Verder stopte onze lift ergens in Duitsland met zijn auto (waar wij bij in zaten) op een gehandicaptenparkeerplaats (hij moest zo nodig). Wij bleven bij de auto staan en er komt direct een politieauto aan. Henk haalt de jongen dus maar weer snel van de wc. Gelukkig geen boete, maar een kwartier later zat de jongen nog te trillen, zo was hij geschrokken van de politie.
In Berlijn was het supermooi weer. Fietsend door een fijne, westerse, vertrouwde stad, hebben we voorlopig voor het laatst de lente in ons opgenomen en alles gelezen wat er te lezen viel, gewoon omdat het kon. Vooral het Volkspark Friedrichshain was een supermooi gebeuren! Beachvolleybal kijken en ijsjes eten (Henk althans). Ook uiteraard uit eten geweest waar o.a. Henk een Bayerische toren vlees kreeg en Malou een dikke pul bier dronk.
Midden in de nacht zijn we vertrokken uit Berlijn met de trein naar Moskou waar bleek dat we allebei een prive-coupe hadden. Een coupe voor ons samen was namelijk flink duurder dan wanneer we allebei in een mannen- of vrouwen-coupe gingen slapen. Alleen de trein was helemaal niet volgeboekt, dus hadden we allebei een coupe voor onszelf, best relaxed... De treinreis verliep prima op een plaatselijke yoghurtexplosie na. Aangekomen in Wit-Rusland ff de wieltjes omgewisseld (ander spoor) en wat paspoorten gecheckt en niet te vergeten de visa controleren. Met andere woorden meer dan 3 uur stil staan. De volgende ochtend worden we wakker in een wit Moskou en staat daar Dima ons op te wachten met een bordje Henk & Malou. De locals waar wij mochten slapen en die ons Moskou lieten zien. Heel erg fijn! Eenmooi appartementin een buitenwijk van Moskou met veel luxe (lees: drinkwater uit de kraan, een fijne warme douche en een wasmachine). Alle geschiedenis en parels van Moskou bezocht met Dima als tourguide. Zijn vrouw Elmira heeft ons alle lekkernijen uit de Rusische keuken laten proeven en dat zijn er veel. Quote Malou: 'Ik had nooit verwacht dat ik alles lekker zou vinden, maar alles is echt superlekker.' De metro is mooi en zeer schoon en de Russen zien er inderaad uit zoals Luutzen in een vrolijke bui. Ons begin kan niet meer stuk. Nu zijn we klaar om naar onze volgende bestemming te reizen. Vanavond om 23.45u Moskou-tijd stappen we op de Transsiberie-express en reizen in 2 dagen en nachten naar Novosibirsk, de hoofdstad van Siberie. De treinreis waar het ons om te doen was, gaat beginnen!
Alvast een fijn Pasen, wij vieren Pasen pas volgend weekend hier in ??????.
X, Henk en Malou.